Transistisnai düşünmeyi bırakmaya çalışırken İhsan halayı öğrendim
Bazen düşünürken iki kere düşünürsünüz ya.. Bu öyle sandıklarınızdan değil.. Bu bir trans düşünce mekanizması.. Farklılığınızın farkında olmak bazen ne kadar iyi olabilir ki ? Yani işin ilginç tarafı bunu ben takmıyorum.. takmadığımı sanıyorum. Ama baktım ki taksam da bişi olduğu yok.. Bir dönemler takıyorum dedim. Sonra da takmamaya başladım 🙂 ve böyle sürüp gitti bu…
Maalesef bile demeyeceğim ama bazen diyorum. trans olmak gerçekten farklı olmak demek oluyor (yada neyse artık). Bu defa da translığı belli olmaktan bahsetmiyorum. Translığı belli olsun veya olmasın trans isen transsın. Veya ille de trans olmak gerekmiyor.. Trans ruhlu zırıl diye tabir edilen aşırı feminen olan gay karakterler de görmek söz konusu çevrede…Elbette norm kavramları biraz ayrıntılı bir konu… anlatayım derken batarım keza… ama anlarım içimde bi yerde.. Hani farklı olmak asıl mesele… Artık farklı olmak için trans olmak özellikle taksim, feriköy fulya şişli gibi civarlarda maalessef amanda aman bir fark değil. Artık pek havalı değiliz. Daha az insan bakıyor. Bakıyor mu bakıyor 🙂 demek ki havalıyız 🙂 Şaka bir yana, farklılığını bir şekilde hissediyorsun. Anlatmak istediğim, yukarıda da belirttiğim üzere sokakta kız gibi olmak meselesi değil. Zihinlerde translığın bilinmesi meselesi. Bir önceki yazımda da benzeri bir şeylerden bahsetmiştim.. Trans kadınlarla evlenmek meselesine değinmiş ve trans kadınlarla evlenmeyi kaç erkek ister ki diye sorarak bitirmiştim sözlerimi. Merak ediyorsanız, eğrisiyle doğrusuyla konuya bakış açım linkte.
Transistisnai düşünmüyorum artık. Norm ne ki ?
Farkettim ki.. Hep trans istisnai düşünüyorum. Ne demek istiyorum? Her yere girip çıkarken aklımın bir yerinde.. Acaba anlayacaklar mı diye.. ya sesimi duyarlarsa? E tabi hep bu farkındalıkla yaşamıyourum… neysem o oluyorum elbette.. ama yaşıyorum işte biraz düşünsel tarafta… Yaşatır er ya da geç birileri zaten.. Artık anormun norm olmasıyla yaşıyorum ve tabiki umursamamaya çalışıyorum. Zaten bu farkında olmadan, umursamağınız bir şeye dönüşüyor.. Hayatta herkes için geeçerli değil mi ki bu ? Ama, söz konusu insansa sonuçları hesaplamak imkansızdır derler ya… Ne kadar başara bilirsin ki takmamayı bu durumda? Takmak la takmamak arası 🙂 Ama dediğim gibi yani artık buralarda (yukarıda saydığım bazı semtler ve diğer semtlerde) translık artık ütopik değil. Evet bir tabu ama neyseki ütopik bir tabu değil.. Keza aqltını çizmeye çalıştığım yine bceremesemde bir tür ötekileştirme. Ötekileştirme zihinlerde bile yapılabilir. Sadece trans değil başka olduğun her şey için geçerli. Norm ne ki ?
Norm ne ki ? Örneğin ihsan hala normlardan biri olmayı başarmış
Translık olgusu halen anorm mu ? Bilemiyorum artık… ihtimaller, istisnalar vs. çok yönlü sosyolojik bir durum neredeyse bazı açılardan. Yani dediğim gibi işte buralarda durum az çok böyle.. Semte göre bölgeye göre şehre göre değişiyor diğer ihtimallerde.. Örneğin Adana’da travesti olmak diye bir şey de var. Linkten yazıma gidebilirsiniz.
Köylerde bile trans kadınlar var.. Kendiniz görün… Üstelik bu alışık olduğunuz bir travesti olma durumu değil, hem de hiç değil! Bu hem bir mücadele hem de bir cesaret örneği hepsinden de ötesi bir yaşam hikayesi. Kendisine ihsan denilmesinden bile rahatsız olmayan bir trans birey. Tüm köy onu ihsan hala diye tanıyor. Hatta ilk başta bu ne diyenler için artık, o tarz bir sorgu bile bitmiş. İnsanlar onu cinsiyetiyle değil kendi olmasıyla ilgilenmeye başlamış. Yani onu doğal olarak olduğu gibi kabul etmişler. O artık köyde kabul görmüş bir trans birey değil. Köyden herhangi biri olmuş… Hikayesi belgesel de izlerseniz göreceğiniz üzere son derece ilginç. Hemde çok.. Aslında öyle ilginç bir yaşam örneği ki, klasik diye şehirden tanıdığımız translar için bile çok ilginç bir örnek. Hatta doğru olmasa bile diyebilirim ki, çok az trans kadın o şartlarda yaşayabilir veya yaşamayı tercih eder. Bırakın trans kadınları kaç biyolojik kadın o şartlarda yaşar? Şartların kötü olduğunu söylemek istemiyorum elbette, ama kaç kadın oradaki kadınların yerinde olmak ister? Hatta, İhsan halanın yerinde olmak isteyen trans kadınlar bile vardır belki, orası da ayrı mesele. İhsan hala hiç de memnuniyetsiz durmuyor ayrıca. Mutlu mudur? Bizim gibi İstanbul’da olanlar mutlu muyuz? Mutluluk çok göreceli bir kavram biliyorum. Keza mutluluk hakkında yazacak bilgim bile yok. İyisi mi ihsan halayı izleyin
Anne ve babasını kaybettikten sonra doğduğu köye tekrar dönen bir transseksüelin hikayesi